Το σχολικό έτος 2024-25 είναι το 3ο έτος λειτουργίας του Ομίλου..
•Τον μήνα Σεπτέμβριο δημιουργήσαμε, με την κ Μπαφατάκη Χαρούλα ΠΕ06, μια ψηφιακή έκθεση με τα 62 έργα των παιδιών του προηγούμενου έτους. Τα έργα φωτογραφήθηκαν ένα προς ένα και με τη βοήθεια του προγράμματος amaze gallery φτιάξαμε μία ψηφιακή πινακοθήκη η οποία ανέβηκε στην ιστοσελίδα του σχολείου.
•Στις 21/10/25 ημέρα Δευτέρα ξεκινήσαμε με ενθουσιασμό. Υποδεχτήκαμε τους μαθητές (3 παλαιά μέλη και 9 καινούργια μέλη, μαθητές της Α΄ Γυμνασίου), τα παλαιά μέλη ενημέρωσαν τα νέα μέλη σχετικά με τη λειτουργία του ομίλου, οργανώσαμε τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε, κάναμε μία αναδρομή στις προηγούμενες χρονιές μιλώντας για τους ζωγράφους της αφηρημένης τέχνης που χρησιμοποιούν την γεωμετρική αφαίρεση ως μέσο έκφρασης και δείξαμε το παραγόμενο υλικό.
•Στο επόμενο μάθημα ενημερώσαμε τους μαθητές ότι το παραγόμενο υλικό του προηγούμενου έτους αφιερώθηκε στην ειρήνη και στα παιδιά θύματα πολέμου και κάθε μορφής βίας. Συζητήσαμε το ενδεχόμενο να είναι η φετινή χρονιά μία συνέχεια της περσινής χρονιάς. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Φάνηκε, η βία που φέρνει ο πόλεμος και ο σύγχρονος τρόπος ζωής, να τους απασχολεί.
•Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε από εκεί που τελειώσαμε, από τα τρία ομαδικά έργα. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες των τεσσάρων. Γεωμετρικά όργανα και χρώματα άλλαζαν χέρια, τα έργα άλλαζαν μορφή, εμείς αλλάζαμε χρώμα από το άγχος μας αλλά το πείραμα πέτυχε και τα έργα ολοκληρώθηκαν. Τρία εντελώς διαφορετικά έργα με το ίδιο σύμβολο, το περιστέρι της ειρήνης του Πικάσο.
•Θέλοντας να τιμήσουμε τους Έλληνες ζωγράφους που χρησιμοποιούν την γεωμετρία ως μέσο έκφρασης, επιλέξαμε, μετά από μελέτη, την Όπυ Ζούνη και τον Νίκο Χατζηκυριάκο Γκίκα. Δύο σπουδαίους εικαστικούς που τα έργα τους κατά την ταπεινή μας άποψη συνδέονται με την ειρήνη.
•Ξεκινήσαμε με την Όπυ Ζούνη. Τα λόγια της ανήσυχα και ανατριχιαστικά επίκαιρα, μας συγκλονίζουν: ‟ Τι να αφήσεις σ' έναν γερασμένο κόσμο; Μόνο αισιοδοξία μέσα στην ακατάσχετη βία. Και την πιο απελπιστική, τη νεανική βία. Τι κόσμο χτίζουμε, που δεν μπορούμε ακόμα να κατευθύνουμε τη νεανική ενέργεια σε θετικούς στόχους; Αιώνες τώρα γεννιούνται παιδιά σ' ένα άδικο περιβάλλον. Πώς να προλάβουν να κάνουν την "αυτοψυχανάλυσή" τους; Κι απ' αυτά που προλαβαίνουν, πόσα μπορούν ”.
•Τα παιδιά επιχειρούν να ζωγραφίζουν τρία έργα της: ΄Φύση΄, ΄Τετράγωνο σε Τετράγωνο΄, ΄Ανάβαση΄. Τα πρωτάκια μας δυσκολεύονται πολύ! Οι γεωμετρικές τους γνώσεις είναι σχεδόν μηδαμινές και η εξοικείωση με τα γεωμετρικά όργανα σχεδόν ανύπαρκτη. Όμως τα καταφέρνουν. Η χαρά τους απερίγραπτη. Η σχεδίαση και ο περιορισμός των χρωμάτων σε καθορισμένα πλαίσια γίνονται παιχνίδι….
•Τον μήνα Μάρτιο μελετήσαμε τον Νίκο Χατζηκυριάκο Γκίκα. Πίστευε ότι μόνο με μια σωστή παιδεία που θα δίνει μεγάλη σημασία στην τέχνη θα καταφέρουμε να ανασυγκροτηθούμε και να αποκτήσουμε ταυτότητα σε έναν κόσμο διαλυμένο και ταραγμένο. Καθηγητής στην έδρα του Σχεδίου της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, όπου και διδάσκει ως το 1958, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, επίτιμο μέλος της Royal Academy of Arts του Λονδίνου, επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι μαθητές επιχειρούν να ζωγραφίσουν την ΄Πόλη των Αθηνών΄ και τα ΄Προπύλαια΄
•Ταυτόχρονα διοργανώνουμε την έκθεση του Ομίλου για τις 28,29,30 Απριλίου στο Εκθεσιακό Κέντρο του Δήμου Ηλιούπολης. Η έκθεση περιλάμβανε τα έργα που φιλοτεχνήθηκαν τα σχολικά έτη 23-24 και 24-25 και ήταν αφιερωμένη στην ειρήνη και στα παιδιά θύματα πολέμου και κάθε μορφής βίας. Η έκθεση ήταν επιτυχής προσφέροντας πολλαπλά οφέλη όπως ενίσχυση της σχολικής κοινότητας, προβολή του σχολείου και ευαισθητοποίηση του κοινού.
•Μία κουραστική χρονιά αλλά ταυτόχρονα ευεργετική και για εμάς και για τα παιδιά έφτασε στο τέλος της. Τα παιδιά ανέπτυξαν το πνεύμα της ομαδικότητας, την κριτική σκέψη, την φαντασία, τη δημιουργικότητα και ενίσχυσαν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή τους. Όσο για εμένα και την αγαπημένη συνάδελφο και συνεργάτη κα Μπαφατάκη Χαρούλα, η μεγαλύτερη ανταμοιβή ήταν η ενθουσιώδης συμμετοχή των μαθητών!
•Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω ότι τα παιδιά επιθυμούν, τα έργα τους, να εκτεθούν όλα μαζί σε ένα χώρο του σχολείου.
Η υπεύθυνη εκπαιδευτικός του Ομίλου
Ροκανά Σοφία ΠΕ03
